Obecnie spawanie MIG/MAG jest również dostępne dla domowych majsterkowiczów. Dowiedz się, jak to działa, jakie są jego zalety i wady, kiedy go używać i na co uważać

mceclip0-11

Proces spawania, który umożliwia zmianę wiązań międzyatomowych metali, staje się coraz bardziej popularny nie tylko w działaniach profesjonalistów. Dostępność urządzeń spawalniczych - w szczególności lekkich inwertorów - sprawiła, że wysokiej jakości spawanie stało się dostępne dla majsterkowiczów. Terminy takie jak MIG, MAG czy TIG można teraz usłyszeć nawet w przydomowych warsztatach i garażach. Czy znasz różnice między spawaniem MIG i MAG? Czy wiesz, w jakich przypadkach ich używać i na co zwracać uwagę podczas spawania? Jeśli chcesz dowiedzieć się więce, czytaj dalej.

Spawanie MIG/MAG - najczęściej stosowana metoda łączenia metali

Wraz z rozwojem technologii spawalniczych odkryto kilka możliwości uzyskania solidnego, niełamliwego połączenia konstrukcji metalowych. Obecnie najczęściej stosowaną metodą łączenia metali żelaznych jest spawanie MIG i MAG. 

W obu przypadkach spawanie odbywa się w atmosferze ochronnej wytworzonej przez gaz transportowany z butli do miejsca spawania za pomocą elastycznych węży. Dodatkowym materiałem jest drut spawalniczy, który jest stopniowo rozwijany ze zwoju za pomocą podajnika. W tym samym czasie drut spawalniczy jest podawany do miejsca spawania za pomocą specjalnego palnika.

Gazy spawalnicze pełnią funkcję ochrony przed utlenianiem atmosferycznym w przypadku obu tych metod. Kąpiel spawalnicza nie ma zatem w ogóle kontaktu z tlenem atmosferycznym

  • ze względu na przepływ niepłynnego gazu (zwykle argonu lub mieszaniny argonu i helu) w przypadku spawania MIG (Metal Inert Gas) lub
  • ponieważ gaz aktywny (zwykle CO2 lub mieszanina CO2 i jednego z gazów obojętnych) wiąże cząsteczki tlenu. Ma to miejsce w przypadku metody spawania MAG (Metal Active Gas).

Kiedy stosować metodę MIG, a kiedy MAG?

Decyzja o wyborze konkretnej metody jest przede wszystkim kwestią spawanego materiału. Spawanie metodą MIG w osłonie gazu obojętnego dotyczy raczej produkcji metali nieżelaznych, takich jak aluminium, magnez czy tytan. Gaz aktywny w metodzie MAG jest z kolei wykorzystywany do spawania stali nisko-, średnio- i wysokostopowych.

Procesy spawania MIG/MAG mają uniwersalne zastosowania. Wykorzystuje się je w przemyśle metalurgicznym, w produkcji konstrukcji stalowych, a także w przemyśle stoczniowym i motoryzacyjnym. Mogą być wykorzystywane do spawania elementów wykonanych z różnych (nie tylko) materiałów metalurgicznych, o różnych grubościach i kształtach. 

Zasada spawania MIG/MAG

Do spawania metodą MIG/MAG wykorzystywany jest prąd stały. Łuk jarzy się pomiędzy elementem spawanym a elektrodą w postaci drutu topikowego - który jest również materiałem dodatkowym i jest tzw. nieskończony. Jest on podawany do końcówki prądowej z cewki lub bębna za pomocą jednostki napędowej.

Jako materiały wypełniające można stosować druty lite lub rurkowe (druty lite są zwykle stosowane w spawaniu MIG/MAG). Gaz osłonowy wypływa z dyszy gazowej, która otacza elektrodę, chroniąc łuk i kąpiel spawalniczą przed kontaktem z tlenem zawartym w powietrzu.

Rodzaje łuków

Istnieje kilka rodzajów łuków: krótkie, przejściowe, prysznicowe, pulsacyjne lub obrotowe. 

Granice między nimi są płynne. Sam łuk powstaje w zamkniętym obwodzie elektrycznym między elektrodą a spawanym elementem. Elektroda drutowa ma (prawie zawsze) biegunowość dodatnią. Podczas fazy łuku materiał topiącej się elektrody przechodzi do elementu spawanego - przejście to zależy od napięcia i prędkości podajnika drutu. 

Krótki łuk

Niskie napięcie i niska prędkość podawania drutu. Możliwość spawania w prawie wszystkich pozycjach. Szczególnie nadaje się do spawania cienkich blach i warstw graniowych.

Łuk przejściowy

Naprzemienne zwarcia i odpryski w nieregularnych odstępach - występuje zwiększone tworzenie się odprysków. Lepiej unikać tego typu łuku.

Łuk natryskowy

Pali się w sposób ciągły bez przerywania zwarcia. Materiał dodatkowy przechodzi z dużą prędkością w postaci drobnych kropelek do kąpieli spawalniczej. Wysoka moc stapiania i głębokie wtopienie. Odpowiedni do spawania grubszych blach.

Łuk pulsacyjny

Przejście materiału jest kontrolowane przez impulsy w celu wyeliminowania niepożądanych zwarć. Uniwersalny łuk o bardzo małej ilości odprysków. Nadaje się do spawania szerokiej gamy materiałów o różnej grubości i wysokiej jakości.

Łuk wirujący

Niezwykle mocny łuk odpowiedni do spawania bardzo grubych spoin. Ta metoda jest możliwa tylko w formie zmechanizowanej i dlatego ma ograniczone zastosowania. 

Wykorzystaj możliwości MIG/MAG i unikaj najczęstrzych błędów spawalniczych

mceclip1-6

Dwie najczęściej stosowane metody, MIG i MAG, wyróżniają się szybkością procesu spawania, niskimi kosztami eksploatacji i prostotą. To właśnie sprawia, że są one dostępne dla szerokiego grona użytkowników i warsztatów produkcyjnych, nawet tych najskromniejszych. Jedyną rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest środowisko pracy wolne od przeciągów, które mogłyby negatywnie wpłynąć na stabilność zajarzenia łuku. Konieczne jest również utrzymywanie zarówno spawanych części, jak i materiału mocującego w czystości, bez smaru i rdzy.

Aby osiągnąć najlepsze możliwe rezultaty, należy rygorystycznie przestrzegać dyscypliny technologicznej - dotyczy to w zasadzie każdego procesu przemysłowego. W przypadku spawania dowolną metodą jest to przede wszystkim kwestia narażenia na wilgoć. Niewystarczająco wysuszone elektrody są najczęstszą przyczyną powstawania pęcherzy i porów zmniejszających jednorodność metalu w miejscu spawania. Pęknięcia są następnie spowodowane niewłaściwym składem chemicznym materiału podstawowego lub dodatkowego lub niewystarczającym stopieniem. A jeśli nie chcesz odważyć się na spawanie MIG/MAG w swoim domowym warsztacie, skorzystaj z profesjonalnych usług spawalniczych Atreon.

Czy wiesz, że...

to właśnie wytworzenie wysokiej temperatury jest warunkiem możliwości zerwania wcześniej silnych wiązań między poszczególnymi atomami metalu i późniejszego schłodzenia w celu utworzenia nowych wiązań. Kiedyś używano do tego celu kuźni, ale samo to nic nie dawało, jeśli do temperatury nie dodano ciśnienia uderzeń młota. Dopiero wraz z odkryciem elektryczności możliwe było osiągnięcie tak wysokich temperatur, że można było całkowicie zrezygnować z tego procesu bez stosowania ciśnienia - spawania.

 

© ATREON